शोकाकुल

म्हणे चार दिवसा च हे जीवन असतं
जे आलय ते जाणं भाग असतं
सोबत असतो प्रेमा चा माणुस जेव्हा
मना ला एक धीर असतो
पण जीवनाची रीत च ही निराळी
ठरलेला आहे अंत प्रत्येक आदि साठी
आज असलेला माणूस
अचानक च होतो विरळ
आणि मागे सोडून जातो
त्याच्या प्रेमा चि भुरळ
त्या व्यक्तीच्या मोहा पोटी
अश्रूंची धारा वाहतो
आणि आठवणी च्या सागरात
आपण मंद बुडून जातो
का कुणास ठाऊक पण
आपण मोह बंध होतो
आणि सोडून गेलेल्या व्यक्ति चा
शोकाकुल करतो
जीवनाची ह्या रिती शी
कुणी ही अज्ञात नाही
पण शोकाकुल केल्या शिवाय
कुणीच राहत नाही
शोकाकुल केल्या नी
खरंतर काहीच होत नाही
सोडून गेलेला परत
कधी च येत नाही
तरी ही आपण विरहा च्या नदीत
उडी मारू पाहतो
आणि स्वतः च्या आयुष्याचा
निव्वळ खेळ करू लागतो

मग कशाला हा शोक
आणि स्वतः च्या आयुष्याचा
स्वतः च करून घ्यावा लोप
त्या पेक्षा जर आपण
त्याच्या आठवणींना ठेवून सोबत
पुढे वाढलो आयुष्यात
तर बहुतेक
होईल आनंदित तो ही आपल्या सोबत
बघून आपल्याला आनंदात
कारण शोक करून
आयुष्याच्या एका च ठिकाणी थांबून राहणे
खूप सोपं असतं
पण त्याच्या आठवणी आणि प्रेमा ला
सोबत घेऊन पुढे वाढण्यात च
खरं साहस असतं

जीवन म्हणजे आपल्या धैर्या ची
परीक्षा असते
आणि धैर्य व साहस च्या सोबती नेच
ही परीक्षा जिंकायची असते
जीवना च्या प्रत्येक टप्प्यावर
एक ना एक डोंगर भेटतोच
आणि सरळ साध्या मार्गा ला
तो खंडित करू पाहतो
पण विचलित ना होता
त्याला पार कराय च असतं
मार्ग सरळ नसला तरी
चालावं हे लागतच
तेव्हाच तर मिळते
आपल्याला भरारी उंच शिखरांची
आणि जीवनात घेऊन येते
क्षण आनंददायी....

मैत्री

मैत्री.........................

कधी रूसवा रुसवी

तर कधी हसवा हसवी

कधी भांडयच उगाच

तर कधी घट्ट मीठी

सर्वात सुन्दर अस हे नातं

जगतल्या सर्व नात्यां पैकी,

रक्ता च्या नात्यां  पेक्षा ही वर

असं हे नातं म्हणजेच मैत्री

तुझ काय आणि माझा काय

म्हणणारे ते दोस्त आणि तेंचि ती  यारी

आपण कीती  ही मोठे झालो तरी

न विसरणारी अशी त्या दोस्तान ची दोस्ती

वया च्या प्रत्येक क्षणात साथ असणारा

सुख असो वा दुःख, नेहमी हसवत राहणारा

असा तू एकमेव च मित्रा

लहानपणी शाळेत शिक्षकां चा मार असो

किंवा घरी खाल्लेला ओरडा

पण सर्व काही एका क्षणात विसरायच

तुझा शी बोल्या नंतर च मित्रा

कॉलेज मधला तो टाईम पास

आणि टाईम पास करतांना

खाल्लेला तो ओरड़ा

किती ती मस्ती  आणि किती तो वेडेपणा

कधी एक मेका ना चिडवायच

तर कधी उ गच कडायची खोडी

अशी ती दोस्ती यारी

विसरून जगा ची दुनियादारी

परीक्षा जवळ येत्याच्

करायचा अभ्यास एकत्र

आणि अभ्यासा चा नावा ख़ाली

घालायचा गोंधळ च फ़क्त

उलटून गेले दिवस ते

आणि आपण लागलो कमवायला

कधी इथे तर कधी तिथे

कामा साठी

आपण लागलो फिरायला

हळू हळू जात गेले दिवस

आणि आपण मोठे होत गेलो

नविन नाती जुडली काही

आणि असच आपण पुढे वाढत गेलो

पण नदी च्या पाण्या सारखं ,

वाहत राहणारं पण स्वछ आणि पारदर्शी

तसच राहिल ते नातं म्हणजेच,

आपली  मैत्री।।

वक़्त रूक जाना

वक़्त रूक जाना.............

वक़्त रूक जाना यही

थम जाना उस पल

जब अपने करीब हो

इन नजरो के नजदीक हो

बस उस पल वही रुक जाना

ऐ वक़्त जरा थम जाना

जीने देना उन लम्हों को

जीभर के

करने देना उन पलो को

उन यादों को कैद इन नजरो में

उड़ने देना ख्वाबो के पर लिये

बस युही संग अपनो के

वक्त तू रूक जाना

बस यही थम जाना

जाने कब ये पल आये फिर ऐसे

ऐ वक्त थोडा वक्त देना

इन पलों को समेटने के लिये

यादों में अपने

ऐ वक्त थोडा तो ठहर जाना

बस कुछ वक्त के लिए रूक जाना

तन्हाइयो में अपने फिर

उन पलो के सहारे ही जी लेंगे

याद करके उन लमहो को

तन्हाइयो का सफ़र काट लेंगे

बस एक ही अहसान ऐ वक़्त तू करना

कुछ वक्त के लिए बस यही रुक जाना।।।।।। 

खेळ मनाचा

खेळ मनाचा....................

सुख असो किंवा दुःख असो

हे सर्व कही आहे फक्त

खेळ मनाचा।

मन चांगल असल तर

दुःखात ही आनंद मिळतो

कुठे तरी कस तरी मना चा धीर असतो

मन निराश असल जर

आनंदात ही निराशा च वाटते

किती जरी काही जरी केल तरी

फक्त निराशा च हाती लागते

मन असल आशावादी जर

एकटेपणा ही जाणवत नाही

एकांतात ही मना ची सोबत मिळते

कसला च तणाव उरत नाही

मन होत बेचैन जेंव्हा

गर्दीत पण एकान्त वाटतं

ह्या एकटेपणा मुळे

जणूआपल्यावर मोठ आभाळ च

कोसळले अस जाणवत

खरच  सुख आसो किंवा दुख आसो

मन च हे सर्व खेल रचवतो..................

मैं मुसाफिर हूँ

मैं मुसाफिर हूँ........................

ज़िन्दगी क़े सफ़र में,

मैं मंज़िल तलाशती हूँ

मैं मुसाफिर हूँ

घुमती हूँ मैं मुक़ामो के शहरों में,

कभी इस शहर तो कभी उस शहर

सुख के घर का कोई ठिकाना नहीं

बस चलती रहती हूँ मैं यूँही, कोशिशों के रास्ते पर

कभी आती है असफलता की भयंकर आँधी

और चिर के रख देती हैं आत्मविश्वास का कवच,

लेकिन सी देती हूँ मैं उसे फ़िर

उम्मीद के धागे से बनाने फिर वही कवच

कभी गिरती हूँ

खाकर ठोकर मुश्किलो की दीवारो से,

लेकिन उठ जाती हूँ फिर

हिम्मत के इटो के सहारे से

कभी मिलति है तन्हाइयो की भीड़

और धूंधला सी जाती है नज़र

लेकिन विश्वास के ऐनक के सहारे

दिख जाती है कहीँ दूर खड़ी मेरी मंज़िल

और फ़िर मैं निकल पड़ती हूँ,

क्योंकि मैं मुसाफ़िर हूँ,

मैं मंजिल तलाशती हूँ |

तू असताना तू नसताना

तू असताना तू नसताना.........

तू असताना तू नसताना

मन हे सतत विचार करतो की नक्की काय

अंतर असतो

तू असताना घर हे कसे, वाटे अगदी भरलेले

तू नसताना तेच घर जणू मला खाऊ लागतो

बहुदा हाच अंतर असतो

तू असताना वेळ चा काही च भान नसतो

मात्र तू नसताना तिच वेळ जाता जात नाही

बहुदा हाच अंतर असतो

तू असताना मन हे माझे सदैव हसरी असते

तू नसताना मन हे एकांतात जाऊ लागतो

बहुदा हाच अंतर असतो

तू असताना जीवा ला , माझा मना ला एक साथ असते

एक हिम्मत , एक विश्वास , एक शक्ति असते

आणि तू नसताना जणू सगळ च हरवुलागत

बहुदा हाच अंतर असतो

Love

Love..........

Love is me and you

And all the things around us...
Love is a gentle breeze
that fills our life with fragrance...

Love is a deep sea,
Where, there is no end...
It's all about going deeper 

Remove all hurdles and become more closer.........

Its an amazing feeling
That you feel
Its a power to heal 

To heal the fear

To deal with care

Don't go for what your mind says 

Love is a feeling 

Let's listen to your heart 

Because it's not a game to play